ΟΛΟΚΛΗΡΗ H ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΛΗΦΘΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ)

Κατ’ αρχάς ζητώ συγγνώμη σε όσουςθεωρήσουν αυτό το e-mail spam, εν τούτοιςσυνεχίζω να θεωρώ ότι το θέμα είναι αρκετάσημαντικό ώστε να λάβουν όλα τα μέλητου συλλόγου άμεση γνώση. Επίσης, ζητώ να μεσυγχωρήσετε που δεν ήμουν στηγενική συνέλευση για να πω αυτά που θα σαςπω, αλλά δεν μπόρεσα τελικά να κατέβωστην Πάτρα στην ώρα μου. Θα λείπω και από τηνεπόμενη Γ.Σ., αφού θα είμαι εναναμονή του δικαστηρίου.Να σημειώσω ότι δεν ανήκω σε καμία παράταξη,και πιστεύω ότι οι φίλοι φοιτητέςπου ανήκουν σε οποιαδήποτε παράταξη θαδιαβάσουν το κείμενο, παρά το γεγονός ότιεγώ δεν ανήκω κάπου.Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος (αν και δεννομίζω να τα καταφέρω) στηνπεριγραφή των γεγονότων, μιας και λίγο πολύθα τα έχετε ακούσει (παραμορφωμένα)στις ειδήσεις. Επίσης, συγχωρήστε τηναπουσία λογοκρισίας στις άσεμνες λέξεις,αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος νακρυβόμαστε πίσω απ’ τα δάχτυλα μας και ναπροβάλλουμε μία πλασματική ηθικολαγνεία.Τα πράγματα αυτά συμβαίνουν καιακούγονται καθημερινά, και θεωρώ ότι αυτόςπου προσβάλλεται ακούγοντας ωμά αυτέςτις λέξεις είναι ανειλικρινής πρώτα στονεαυτό του, και έπειτα στουςσυνανθρώπους του.Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της08/03/2007. Με προσήγαγαν μαζί με άλλα48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδαπου υπάρχει στη γωνία Μ. Βρετανίακαι Βας. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου καιαιτίας. Ήμουν από τους λίγους τυχερούςπου δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμααπορώ πως την γλύτωσα. Δεν κατάφερα ναξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο,μας κύκλωσαν περί τους 100 καιπαραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν μετον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πωςνοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχειςψεκάσει 10 φορές με AROXOL,συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μίαπαντόφλα. Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσεικάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να μεδείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικώνσυνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσεραπρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξίαλόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγαστο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύδυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπανα χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ.αστυνομικοί. Πλέον κατάλαβα ακόμα πιοζωντανά γιατί ο κόσμος τους λέει μπάτσους,και ελπίζω να έχετε καταλάβει και εσείς.Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής με έδωσεσε κάποιον άλλο να με πάει στην κλούβα. Τα«γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τουςφίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν,όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μίακοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει καιήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στουςΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί τηςαπάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σεγαμήσουμε και από πάνω».. Με έβαλαν στην κλούβα και περιέργως δενμου πέρασαν χειροπέδες. Χειροπέδεςέβαλαν στους μισούς από εμάς και στουςπερισσότερους τις έβγαλαν στην κλούβα. Σεμερικά παιδιά τις άφησαν, έτσι για τιμωρία.Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί μεανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένοφρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, ένανάλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δενκούναγε (ρήξη μυών πίσω απ’ τονκαρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές καικαρούμπαλα και άλλους που πιθανόταταξεχνάω. Ζητάγαμε επίμονα γιατρό καιφωνάζαμε συνέχεια (αφού ξέραμε ότι δενείχαμε κάνει τίποτα απολύτως) και ρωτάγαμεγιατί μας είχαν μαζέψει. Προφανώς δενυπήρχε απάντηση, και προφανώς ούτε γιατρός.Μάλιστα ένας «άνδρας των ΜΑΤ» φόρεσεκαι την αντιασφυξιογόνο του(!!!) μέσα στηνκλούβα, προφανώς για να μας φοβίσει.Κάποια στιγμή (κατά τις 7 το απόγευμα)φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμεγιατί μας πάνε. Μας ανέβασαν στον 11ο όροφο,τα κινητά απαγορεύονταν, αλλά εμείςτα βγάζαμε στη ζούλα μέσα στο γενικότεροχάος που επικρατούσε. Στον 11ο μαςπέταξαν σ’ ένα διάδρομο και άρχισε ηδιαδικασία του πολέμου των νεύρων. (ΑτάκαασφαλΉτη όταν μας πήγαν στο διάδρομο: «Ρε τιμαλάκες είμαστε, τι μαλακίεςκάνουμε, τι είναι αυτά που φέραμε εδώ?». Τηνψιθύρισε ένα ασφαλήτης σε ένανάλλο, και ήμουν αρκετά κοντά να το ακούσω).Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σεένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα(περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στονάλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια απόπάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα.Κουνιόμουν, και έβηχα από τα χημικά πουέβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και τωνάλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό γιαόσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμανα μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει, καιχωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά.Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν.Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δενυπήρξε για 19 ώρες !!!! Μας πήραν δακτυλικάαποτυπώματα, πράγμα που είναιπαράνομο χωρίς κατηγορίες και αφού ήδη μαςείχαν κάνει εξακρίβωση. Απλά μαςτρομοκρατούσαν.Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν τηνεντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπουλέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινήςειρήνης και «εγκληματική οργάνωση»(έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δενυπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύέντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνογια απλή προσαγωγή, και η εντολήσύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετάτις 1 το βράδυ (αφού είχαμε ήδη 5 ώρεςχωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ). Κάποιαστιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενοςεισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμεαπολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομοκαι ανήκουστο. Οι κατηγορία, για 45 (οι 4νομίζω είχαν ελάχιστα διαφορετική) άτομα?«Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτιτης πορείας που αποκόπηκε από τον κύριοόγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες τηςαστυνομίας με πέτρες, μάρμαρα και ξύλα.Κατά την σύλληψη του άφησε στο έδαφος 1ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2 ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ,ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ».Του τέστην, αφήσαμε κάτω 90αντιασφυξιογόνες, 45 βαριοπούλες , 45σφεντόνες, καιυπολογίζω περί τις 150-200 πέτρες. Δεν ξέρω ανγελάτε, αλλά μ’ αυτές τιςαδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή ηκαταδίκη. Οι περισσότεροι δεν υπέγραψαν,εγώ δήλωσα αθώος και ότι αρνούμαι τιςαστείες αυτές κατηγορίες και ότι θα μιλήσωμόνο παρουσία δικηγόρου, και υπέγραψα.Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωίστον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα).Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουνράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγέςείχαν κλείσει.Φαί δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑchampion κρουασάν από το κυλικείο,στις 2 το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτάκαι πήγαν 2 παιδιά από εμάςσυνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλκάιντα οι μαλάκες) να τα φέρουν. 35παιδιά ήταν από Θες/νίκη, όπως φαντάζεστεκανείς δεν έχει φάει κάτι ιδιαίτερομες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5κρουασάν στον καθένα και 1/15 τουπακέτου των τσακίρης τσίπς. Νερό απ’ τονψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας.Κοιμηθήκαμε στον διάδρομο αυτό που είχε καιγραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντιμας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για ναχωρέσουμε. Συνέχεια πέρναγαν οιασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε,και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτεκαι μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για ναμην κοιμόμαστε.Την επομένη το πρωί μας φωτογράφησαν, καιπεριμέναμε από τις 9 που υποτίθεται θαμας πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 τοαπόγευμα που μας πήγαν τελικά.Βλέπετε, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει,και μία χαρά εξυπηρετεί τους σκοπούςτης. Στις 2 περίπου επιτέλους είδαμε τουςδικηγόρους, και μας έφεραν μερικάκρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, καιτσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί οχώρος έγινε απίστευτα αποπνικτικός). Κατάτις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα,ευγενική χορηγία της ΕΛ.ΑΣ. (νομίζω).Συνέχεια μας τρομοκρατούσαν λέγοντας μαςότι θα μείνουμε και άλλη μέρα μέσατελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχεκαθυστερήσει τις διαδικασίες κ δεν θαπρολαβαίναμε το αυτόφωρο.Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα απότον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινεότι θα περνάγαμε αυτόφωρο), ο οποίοςπρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμοςλέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα τουκαι ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σ’αυτόν. Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα ταπαιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τουςέξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από τοπαράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον6ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη ηψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο πουμέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύηβοηθά πραγματικά πολύ και είναιανεξάρτητη κομματικών φραγμών.Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μαςκαι μας μετέφεραν συνοδεία 25ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσωνένστολων στα δικαστήρια με κλούβες. Οικλούβες είχαν κελιά των τεσσάρων πουκανονικά δεν χωράγανε ούτε 2 άτομα, καιέκλειναν ερμητικά με σιδερένιους τοίχουςπου είχαν μόνο μικρές τρυπούλες για ναπαίρνεις αέρα. Δεν ξέρω καν πόσοιαστυνομικοί και ζητάδες και περιπολικά μαςακολουθούσαν και άνοιγαν τον δρόμο, αλλάακούγονταν πολλοί (είπαμε, έπιασαν τηνΑλ Κάιντα οι μαλάκες).Στο δικαστήριο και έπειτα από 24 ώρεςκράτησης και αϋπνίας πρακτικά, μπορέσαμενα δούμε για μία στιγμή και από μακριά τουςγονείς μας. Μερικοί κατάφεραν καιμπήκαν και στο δικαστήριο για λίγο, άλλουςδεν τους αφήσανε καν. Και άρχισε τοθέατρο του παραλόγου. Αφού μας κάθισαναλφαβητικά και ο καθένας ανακοίνωσε τησχολή του, οι 30 περίπου δικηγόροι που ήτανμέσα στην αίθουσα ζήτησαν τηντριήμερη αναβολή που δικαιούταιοποιοσδήποτε συλληφθέντας για ναετοιμάσει τηναπολογία του. Η μόνη περίπτωση να μην σεαφήσουν να φύγεις ελεύθερος από κει γιατο τριήμερο είναι ή να μην έχεις καθαρόποινικό μητρώο, ή να μην έχεις γνωστήκατοικία, ή η κατηγορία σου να είναι πολύβαριά, ή γενικά να συντρέχει κάποιοςλόγος που να σε καθιστά ύποπτο φυγής.Διακόπτουν λοιπόν αι «αδιάβλητοι»δικασταίγια 5 (και καλά) λεπτά, και επιστρέφουν μετάαπό 50!!!!!!!!!Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη,τρεμάμενη φωνή:«Σέβομαι την ιδιότητα του φοιτητή, αλλάαυτό δεν σημαίνει ότι αν τους αφήσουμεελεύθερους το τριήμερο δεν θα επαναλάβουντις πράξεις που έκαναν, και άραεισηγούμαι την τριήμερη κράτησή τους»Ο γελοίος λοιπόν αυτός άνθρωπος δεν δίστασεκαι δεν ντράπηκε να μας καταδικάσεισε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμήπου έπρεπε να εξετάσει αν ήμαστανγνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής. Δενμπορώ καν να μετρήσω (γιατί δεν ξέρωακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβηεκείνο το δικαστήριο. Σαφής στόχοςαυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική καιπαραδειγματική τιμωρία μας επειδήσυμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά πουμεσολάβησαν, φαντάζομαι (και όλοι οιδικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι αυτός οπαπάρας (και συγχωρήστε το μένοςπαρακαλώ) πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα απόπολύ ψηλά. Οι δικηγόροι έπεσαν απ’ τασύννεφα και άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιάτους, και μέσα από μία αστεία καιυποτιμητική για την υποτιθέμενη«δημοκρατία» μας διαδικασία, που κράτησεδυόμισηώρες, έπεισαν το τριμελές πλημμελειοδικείοναι πλειοψηφήσει (!!!!!!!!! και όχιομόφωνα) να διατάξει την άρση της κράτησηςμας. Η αξιότιμη πρόεδρος, θεωρούσεότι έπρεπε να φύγουν μόνο οι τραυματίες,πρόταση χωρίς καμία δικονομική λογική.Τελικά κρατήθηκε ένα παιδί, ο Κώστας, πουδεν ήταν φοιτητής και άρα ανήκε σε πιοευαίσθητη κοινωνική μερίδα, και δεν είχεαυτή τη «νεφελώδη» ασυλία της ιδιότηταςτου φοιτητή που χαρακτήριζε τουςυπόλοιπους. Γι’ αυτό και παρόλο που τονέπιασανμαζί με μας του φόρτωσαν και απόπειρασωματικής βλάβης σε συγκεκριμένοαστυνομικό. Τα παιδία που φορτώθηκαν με τακακουργήματα εξετάζονταν ξεχωριστά,και έμειναν προφανώς μέσα σε συνθήκεςχειρότερες απ’ τις δικές μας.Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριοπάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οιδικηγόροι στις 11:30 και εμείς δικαζόμαστανστις 12. Πήγαμε να μπούμε στηναίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοι κατά τις 4αν θυμάμαι σωστά. Μέσα λοιπόν στηναίθουσα ήταν οι δικηγόροι, 30 περίπουασφαλήτες, και περίπου 15-20 ένστολοιαστυνομικοί. Έξω από την αίθουσα υπήρχανπαρατεταγμένα ΜΑΤ. Οι γονείςδιαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα, αφού οιμπάτσοι και οι δικαστές δεν τους άφησαν ναμπουν με τη δικαιολογία ότι «δεν χώραγανστην αίθουσα»!!! Πώς να χωρέσουν, με 50αστυνομικούς και 49 κατηγορούμενους??????Είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα, οιμαλάκες.Ξεκίνησε η δίκη με τους γονείς απ’ έξω, οιδικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολήεντός του 15μέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύαργά τη δικογραφία. Και λίγο πρινκάνει την εισήγηση η εισαγγελέας , ακούμεαπό τον διάδρομο φωνές και φασαρία.Μπαίνει ένας μέσα στο δικαστήριο καιφωνάζει «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσανδακρυγόνα έξω από το δικαστήριο». Φοβερήαναμπουμπούλα, αφού τα χημικά άρχισαννα πιάνουν και εμάς που ήμασταν μέσα στηναίθουσα. Ένας πατέρας προσπάθησε ναμπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα γκλομπ,ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασεεξ’ επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότιαυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο καιαπαγορεύεται ρητά ακόμα και από την αστικήδικαιοσύνη. Ο άνθρωπος λιποθύμησε καιέγινε μπλε, έτρεξαν κάποιοι να τονβοηθήσουν, κάποιες άλλες μανάδες έπεσανστασκαλιά της εισόδου του δικαστηρίου, γενικάφοβερή αναταραχή. Δεν ξέρω άλλεςλεπτομέρειες του τι έγινε έξω αφού ήμουνμέσα, αλλά ξέρω ότι η εισαγγελέαςέτρεμε και αυτή λέγοντας ότι προτείνει ναπάρουμε την αναβολή. Επίσης ξέρω ότιοι ένστολοι που ήταν μέσα αναρωτιόντουσανδυνατά, πώς είναι δυνατόν να έχουντόσο μαλάκες συναδέλφους. Να σημειώσω εδώότι υπάρχει συγκεκριμένος νόμος πουαπαγορεύει τη χρήση των χημικών μέσα σταδικαστήρια συγκεκριμένα. Στο Ελλαδιστάνόμως, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Με τα πολλάφύγαμε, και μετά από λίγες ακόμαμικροαναταραχές.Θα περάσει η τρομοκρατία? Πρέπει όλοι μας νααναρωτηθούμε, και να μηναπαντήσουμε επιπόλαια όχι. Γιατί αν δενθέλουμε να περάσει, απαιτούνται πολλάπερισσότερα από αυτά που κάνουμε, και τοτελευταίο που πρέπει να μας απασχολείείναι η κοντόφθαλμη τρομολαγνεία πουχαρακτηρίζει την πραγματικά χαμένη (καιόχιαναβεβλημένη) εξεταστική. Το πρόβλημαμάλλον είναι αρκετά πιο ευρύ, και ελπίζωνα μπορέσουν να το δουν αρκετοί άνθρωποι. Αςαναρωτηθούμε λίγο για τοπανεπιστήμιο που υπερασπίζουμε και για τηνκοινωνία που ζούμε γενικότερα, τώραπου έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. Θαμπορούσε κάλλιστα να είναιοποιοσδήποτε από εσάς στην θέση μου. Αςαναρωτηθούμε λίγο για την «δημοκρατία»μας. Πιστεύω πως ο καθένας πρέπει νααναλάβει δράση ανάλογα με το πώς εκείνοςθεωρεί σωστό, και όχι μόνο στα πλαίσια μίαςπαράταξης. Σας παρακαλώ να είστεδυναμικοί την Πέμπτη, αλλά και κάθε μέρα.Εγώ λόγω της κρατικής τρομοκρατίας δενμπορώ να έρθω στην πορεία, για να μηνεπιβαρύνω την θέση μου, και με μία έννοια,η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε. Και μηνξεχνάτε ότι ακόμα 11 φοιτητές καιένας εργαζόμενος βαρύνονται με χειρότερεςκατηγορίες απ’ τις δικές μου, και μόνοαπό τύχη δεν μου φόρτωσαν και εμένα τιςίδιες. Οι 12 αυτοί άνθρωποι χρειάζονταιτην συμπαράσταση όλων μας.Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοιαφαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα.Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σαςσυμπεράσματα από τα παραπάνω, και ελπίζω ναμηνήμουν κουραστικός.

Αναστασιου ΔημήτρηςΑ. Δ., Μηχ. Η/Υ κ’ Πληρ.Πολυτεχνείο Πατρών